Kendimi bildim bileli şiir yazıyorum galiba. Ergenlik döneminde başlanılan zamanlardan bahsetmiyorum, henüz okula gitmeye başlamadığım zamanlardan bahsediyorum. Ben okuma yazmayı, okula gitmeden öğrenmiştim. Kullanılmış bir silgim, alıştırmalar yaptığım bir defterim ve sarı renkli ucu silgili bir kurşun kalemim vardı. Küçük anlamlı dizeler yazmaya çalıştığımı hatırlıyorum, kim bilir ne yazıyordum?
Bu tutkum elbette devam etti, ortaokul döneminde okulumuz haftalık gazete çıkarır ve de yaşadığımız bölgede dağıtırdı. Öğretmenler günü ile ilgili bir şiir yazmış, birinci olmuştum ve baş köşeye de benim şiirimi basmışlardı. Gazetenin o sayfasını hala saklarım. Hal böyle iken, elbette yazmaya devam ettim.
Duygusal bir etkinin altındaysam kendiliğinden dökülüyor bazen kelimelerim. İşte bu şiir de, tam da öyle bir anda; birden, kendiliğinden, ve inanın üzerinde çok da oynama yapılmadan ortaya çıkmış bir şiirdir. Eğer paylaşmak ister iseniz, ismimle alıntılamanızı ve bana bildirmenizi rica edeceğim. Ya o kadar da güzel bir şiir değil derseniz de, teşekkür ederim.
Mutlu Aşk Yoktur, Aşağı Bakarsan Uçurum, İleri Bakarsan Hayat
Bilmiyorum.Ona yaklaştığımı sandığım her adımda, uzaklaşmaya başlamışım gibi hissediyorum.Sanki bu serüvenin bir rotası yokmuş gibi, her defasında yolumu kaybediyorum.Mutlu aşk yok mudur gerçekten de?Gerçekten de imkânsız bir rüzgârla mı savrulur bütün aşklar?Gözlerini kapattığında, hayâl ettiğin kadar mı yaşarsın her şeyi?Gökyüzüne her baktığında, bir yerlerde o da gökyüzünü izliyor diye düşünerek mi harcarsın gecelerini?Yıldızların birer umut ışığı olduğunu düşündüğün için, böylesine saf mı sayarsın kendini?Yumuşacık bir öpücüğün, bütün ruhunu alevler içinde bırakacağını bildiğinden böylesindir biraz da.Biraz da dağılmışsındır.Karışmışsındır.Yorulmuşsundur.Yıpranmışsındır biraz da.Nasıl toparlayacağını bilirsin, her zaman bilirsin.Sevilmek istersin yalnızca.Yüreğinde keşfedilmemiş yerleri bulmak istersin.Yalnızca sevildiğin zaman gün yüzüne çıkan o yerleri...Ama mutlu aşk yoktur ki!Rüzgârlar, öylesi bir aşkı hiçbir zaman getirmez, savurmaz hiçbir zaman seni.Hayâl ettiğin hiçbir anı, canlanmaz asla.Öpücüğün o tatlı etkisini bilmez dudakların.Mutlu bir yağmur gününde, ıslanarak birleşmez ellerin ya da gözlerini kapattığında, titremez kirpiklerin.Biraz senin yüzünden, biraz benim yüzümdendir kayboluşlarım ve mutlu bir aşkın yok oluşu sırdır avuçlarımızda.Her düşüşte, nasıl kalkıyorsak ayağa...Ben ölesiye düşüyorum bugün.Tam da düştüm dediğim yerde...Tutar mısın elimden?
- Esra Kılıç