Son zamanlarda kendimi ne kadar ihmal ettiğimi fark ettim. İçten içe bunun farkında olsanız da bazen unutuyorsunuz da. Ya da belki de görmezden geliyorsunuz, bilemiyorum. Doktor, "Neredeydin Esra şimdiye kadar?" dediği zaman, nerede değildim ki diye geçirdim aklımdan. Nerede değildim ki? "Bu böyle olmaz düzenli kontrollere gelmen lazım, randevuları aksatmadan geleceksin." dedi doktor hanım. Ağrılar olmasa yine gelmeyecektim diye düşündüm bir an. Dile getirmedim elbette o an. Bugün, yarın, diğer gün derken kendimi öyle bir unutmuşum ki.
Sonra deniz kenarına gidip uzun uzun oturdum; düşündüm, düşündüm, düşündüm. Düşünmekten başımı ağrıttım biraz. Bu hayatta, siz ne kadar çaba harcarsanız harcayın, ne kadar çırpınırsanız çırpının, ne kadar kendinizi feda ederseniz edin, hiçbir anlamı yok bazen. Çünkü insanlar, sizi görmek istedikleri gibi görüyor, anlamak istedikleri gibi anlıyor. Bu hayatta var olmuş olmanız, kendi çizginizin olmasının bir anlamı yok, çünkü siz, insanlar sizi nereye koyuyorsa oradasınız. Ben kendi yerimi biliyorum elbette, hiçbir problem yok fakat insanlar yoruyor biraz.
Kendime Söz: Seni İhmal Etmeyeceğim!
Bu yüzden, hazır yeni bir yaş almış iken, kendime bir söz vermek istiyorum. Bazı kararlar aldım, uygulamak için gayret edeceğim. Kendime daha çok dikkat edeceğim çünkü ben öyle sanıldığı gibi güçlü bir insan değilim, güçlü olmak için çabalıyorum sadece. Öyleymişim gibi bir izlenim uyandırıyorum galiba. Halbuki ne kadar sıradan, ne kadar basit bir insanım aslında. Benim gibi milyonlarca kadın, insan var. Bense onlardan sadece bir tanesiyim. Olgun muyum? Sabırlı mıyım? Her şeyi mi bilirim? bütün bunlar benimle doğmadı ki. Bir taraflarımı yırtarak verdiğim çabaların sonuçları bunlar. Böyle olmak gerektiğini düşündüğüm için böyleyim. Ne çok olgun, ne çok sabırlı, ne de her şeyi bilen bir yanım var aslında. Sadece iyi bir insan olmaya çalışıyorum, her zaman.
İnsan böyle olmalı. İyi bir insan olarak yaşamalı ve kalbi, vicdanı, aklı rahat olarak ölmeli. Ölüme bir adım yaklaşmışken mesela, huzurla gözlerini kapayacağını bilmeli. İşte bu yüzden iyi bir insan olarak yaşamayı, ne olursa olsun doğru bildiğim şeyi yapmaya devam edeceğim. Artık kendimi de düşünerek yapacağım bunu. Çünkü, bu hayatta en son kendimi düşündüm galiba. Sıra kendimi düşünmeye hiç gelmedi ya da, bilemiyorum. Sizler de kendinizi ihmal etmeyin. Akıp giden zamanın içerisinden çıkarın kendinizi ve aynada dönüp bakın yüzünüze.
Varsınız, yaşıyorsunuz ve güçlü olmak zorundasınız! Her şeye rağmen.